Yapılan araştırmalar, haftada 80 saatlik düzenli bir çalışma zamanı; her gün saat 17.00'da evine giden çalışanlara kıyasla daha az bir verim ortaya çıkarıyor.
Harvard Business Review 'den gazeteci Sarah Green Carmichael; birçok gelişmiş ülkede insanların neden daha önce hiç olmadığından fazla çalıştıklarını anlamak için yayımlanan çalışmaları analiz etti. Araştırmaların değerlendirilmesi sonucunda Carmichael, uzun çalışma saatlerinin verimliliği artırdığına dair hiçbir delil bulamadı, hatta çok sayıdaki araştırma bunun tam tersine işaret ediyor.
Nisan 2015`de, Boston University'den Erin Reid öncülüğünde yürütülen bir çalışma, yöneticilerin, 80 saat çalışan ve çalışmış gibi yapan insanlar arasındaki farkı açıklayamadıkları bulgusuna ulaştı. Araştırmaya göre; yöneticiler daha az çalışmış gözüken çalışanları cezalandırırken, ekip; bu çalışanların daha az başarılı olduklarına dair ya da aşırı çalışanların daha fazla başarılı olduğuna dair herhangi bir kanıt bulamadı. Yalnızca bununla da sınırlı değil, araştırmalar aynı zamanda da bu çalışma saatlerinin çalışanların stres seviyesini ve tükenmişliğini (moral bozukluğunu) artırdığını, uyku eksikliğinden, depresyona, diyabete, alkol bağımlılığına ve kalp hastalıklarına kadar bir dizi sağlık problemine de yol açtığını gösteriyor.
2010 yılında Sleep 'de yayımlanan bir çalışma, uyku eksikliği bulunan katılımcıların diğer insanların duygularını ve sosyal ilişkilerini tanımlayabilme konusunda daha kötü oldukları bulgusuna ulaştı. Yorgun insanlar, gündelik yaşamın hemen hemen en önemli parçasını oluşturan iyi kararlar alma noktasında güçlük yaşıyorlar.
